Μια εβδομάδα μετά τη συγκέντρωση των αναβατών του WorldSSP300 για την προτελευταία αναμέτρηση του πρωταθλήματος WorldSSP300 στο Motorland Aragon της Ισπανίας, για άλλη μια φορά μπήκαν σε ένα πεδίο μάχης στην Ιβηρική Χερσόνησο για το φινάλε της σεζόν. Το εξαιρετικά μοντερνιστικό Autodromo Internacional do Algarve παρείχε το έντονα φωτισμένο σκηνικό για τα τελευταία δράματα της σεζόν.
Οκτώ γύρους και 16 ατομικούς αγώνες στο πρωτάθλημα η μάχη του τίτλου κρίθηκε τελικά, την Κυριακή 1 Οκτωβρίου, με όλους να παίζουν μέχρι τον τελευταίο γύρο.
Μέχρι το βράδυ του Σαββάτου, με τον πρωταθλητή του 2020 Jeffrey Buis (MTM Kawasaki) και τον μοναδικό εναπομείναντα αντίπαλό του Jose Luis Perez Gonzalez (Accolade Smrz Racing Kawasaki) να έχουν ολοκληρώσει τον πρώτο αγώνα, η βεβαιότητα ότι θα υπήρχε ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ninja 400 στην πιο ανταγωνιστική κατηγορία όλων.
Ο επόμενος πλησιέστερος αντίπαλος σε μια μηχανή που δεν ήταν Kawasaki ήταν πάνω από 25 βαθμούς μακριά από τον Buis, πράγμα που σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το τι, ένας από τους δύο κορυφαίους αναβάτες της Kawasaki θα ήταν ο παγκόσμιος πρωταθλητής το απόγευμα της Κυριακής.
Το μεγάλο ερώτημα ήταν αν ο Buis, μπαίνοντας στο Portimao με άνετο προβάδισμα, θα μπορούσε να ολοκληρώσει τον τίτλο στον πρώτο αγώνα ή ο Perez Gonzalez θα άρπαζε το στέμμα από τα χέρια του;
Ο Ισπανός δεν θα το έκανε, γιατί μέχρι το τέλος του δεύτερου αγώνα, την πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου, ο Buis είχε κάνει αρκετά - ακόμη και με την 11η θέση στον τελικό αγώνα. Ήταν περισσότερο από αρκετό για να κάνει τον Jefrey πρωταθλητή για μια μοναδική δεύτερη φορά στην καριέρα του. Ήταν πρωταθλητής το 2020, για την ίδια ομάδα MTM στην οποία αγωνίζεται το 2023.
Ο πρώτος αγώνας ήταν τόσο μαχητικός όσο όλοι περίμεναν από αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μικρής χωρητικότητας με τις μεγαλύτερες συγκινήσεις.
Ο Buis είχε δουλειά να κάνει για να ανακτήσει την πρώτη ομάδα εννέα αναβατών μετά από μια μεγάλη ποινή γύρου, αλλά τα κατάφερε. Δεν μπορούσε να επιστρέψει στη διεκδίκηση της νίκης του αγώνα, ακόμη και με έναν γύρο να απομένει πριν από την κόκκινη σημαία.
Ο Buis αγωνίστηκε με τον τελευταίο κύριο αντίπαλό του Perez Gonzalez σε ένα στάδιο, καθιστώντας τον κίνδυνο για τον Ισπανό αναβάτη πολύ πραγματικό από την άποψη ότι το πρωτάθλημα τελείωσε έναν αγώνα πριν από το τέλος του έτους.
Στην κόκκινη σημαία ο κορυφαίος αναβάτης της Kawasaki δεν ήταν άλλος από τον Perez Gonzalez, ο οποίος είχε οδηγήσει τον αγώνα και ήταν σε θέση να περάσει πολλούς από τους αντιπάλους του όταν χρειαζόταν. Ήταν τρίτος με τον Buis να τερματίζει όγδοος.
Το αποτέλεσμα όλης της απρόβλεπτης δράσης στον πρώτο αγώνα ήταν ότι η διαφορά μεταξύ Buis και Perez Gonzalez ήταν 22 βαθμοί μπαίνοντας στο φινάλε της Κυριακής, με 25 βαθμούς διαθέσιμους για τον νικητή του δεύτερου αγώνα. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτούς τους 25 βαθμούς για τον Gonzalez - συν έναν τερματισμό 14ου ή χειρότερου για τον Buis - θα έβλεπε τον Buis να στέφεται πρωταθλητής για δεύτερη φορά. Μια ισοπαλία στα σημεία θα έβλεπε το στέμμα να απονέμεται στον Buis.
Όπως αποδείχθηκε, ο Jeffrey έπαιξε ένα προσεκτικό παιχνίδι και δεν ενεπλάκη πολύ στις απεγνωσμένες μάχες στο μπροστινό μέρος του δεύτερου αγώνα, ο οποίος αυτή τη φορά πήγε στους 13 γύρους σε διάρκεια. Ο Buis ήταν μέρος της ηγετικής μάχης, αλλά γνωρίζοντας ότι είχε πολλές θέσεις στο χέρι για να κερδίσει το πρωτάθλημα, ακόμα κι αν κέρδιζε ο Perez Gonzalez, χρησιμοποίησε την τεράστια εμπειρία του στο WorldSSP300 για να διευκολύνει το σπίτι πίσω από οποιοδήποτε πιθανό πρόβλημα. Ήταν ξεκάθαρος από τη μάχη για τη 12η θέση και τους τελευταίους βαθμούς της χρονιάς λίγα δευτερόλεπτα πίσω του.
Στη συνολική μάχη του πρωταθλήματος, εννέα αναβάτες της Kawasaki τοποθετήθηκαν μέσα στις πρώτες 14 τελικές θέσεις. Οι Buis και Perez Gonzalez ήταν πρώτοι και δεύτεροι, φυσικά, με τον επόμενο καλύτερο Ninja 400 να είναι ο νικητής του διπλού αγώνα του Assen, Petr Svoboda (Füsport - RT Motorsports by SKM Kawasaki) στην έκτη θέση συνολικά. Ο πρωτάρης αναβάτης Veneman ήταν όγδοος συνολικά, με τον Mogeda ένατο και τον Di Sora 11ο.
Για να ολοκληρώσει μια καταπληκτική σεζόν για τον Buis και την ομάδα του, η MTM Kawasaki κέρδισε τον τίτλο των ομάδων, για να προστεθεί στο Πρωτάθλημα Αναβατών και στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών που κερδήθηκαν όλα με μηχανές Ninja 400. Προσθέτοντας στην αξιοσημείωτη λίστα στατιστικών, ο Buis είναι ο μόνος δύο φορές πρωταθλητής στην ιστορία του WorldSSP300.
Ο Jeffrey Buis (MTM Kawasaki), δήλωσε: «Στους τελευταίους γύρους του δεύτερου αγώνα ήξερα ότι αν έμενα στη θέση που βρισκόμουν θα ήμουν Παγκόσμιος Πρωταθλητής, οπότε δεν ήθελα να πάρω κανένα ρίσκο μέσα στην ομάδα, σε περίπτωση που κάποιος άλλος αναβάτης έκανε ένα ηλίθιο λάθος και με έβγαζε έξω. Έτσι, για το λόγο αυτό έμεινα λίγο έξω. Απλά έκανα τον αγώνα μου και πήρα τους βαθμούς που χρειαζόμουν. Είμαι δύο φορές πρωταθλητής και είναι απίστευτο να έχω τα καλύτερα στατιστικά στο πρωτάθλημα WorldSSP300. Πρέπει να είσαι πολύ συνεπής σε αυτή την τάξη και να χρησιμοποιείς το κεφάλι σου, όπως έκανα εγώ σήμερα. Μερικές φορές πρέπει να σκεφτείς και μερικές φορές πρέπει να παλέψεις».
